Puchar Świata w skokach narciarskich

Puchar Świata w skokach narciarskich – rozgrywany corocznie, pomiędzy listopadem a marcem, cykl zawodów w skokach narciarskich, przeprowadzany przez Międzynarodową Federację Narciarską (FIS). Odbywa się głównie w krajach nordyckich i Europie Środkowej, z pojedynczymi konkursami w Japonii. Sporadycznie, w wybranych latach, także w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Rosji, Szwecji, we Francji i Włoszech. Za zajęcie odpowiedniego miejsca w pojedynczych zawodach uczestnik otrzymuje daną liczbę punktów. Każdemu zawodnikowi, który co najmniej raz zajął miejsce wśród 30 najlepszych w konkursie, sumuje się zdobyte w nich punkty. Na podstawie tych punktów tworzona jest klasyfikacja Pucharu Świata. Jest ona przejściowa, tzn. jest aktualizowana po każdym konkursie. Jej aktualny lider w kolejnym konkursie Pucharu Świata startuje w żółtym plastronie. Po odbyciu się wszystkich konkursów Pucharu Świata (czyli na koniec sezonu) klasyfikacja staje się klasyfikacją końcową. Skoczek będący na jej czele staje się zwycięzcą i otrzymuje Puchar Świata – Kryształową Kulę.

Zawody indywidualne

Konkurs indywidualny Pucharu Świata składa się na ogół z dwóch serii skoków (czasem, ze względu na złe warunki atmosferyczne, rozgrywana jest tylko jedna seria). W każdym konkursie bierze udział 50 skoczków (40 w konkursach lotów), którzy wyłaniani są w kwalifikacjach przed konkursem. Czasem w konkursie bierze udział więcej niż 50 skoczków. Następuje to wtedy, gdy nie można było przeprowadzić rundy kwalifikacyjnej[2]. Zazwyczaj jednak w pierwszej serii skacze 50 zawodników, w kolejności według zajmowanej pozycji w Pucharze Świata. 30 najlepszych kwalifikuje się do drugiej, decydującej serii, zdobywając punkty Pucharu Świata. Dodatkowo do drugiej serii bądź samego konkursu zostają dopuszczeni zawodnicy, którzy w pierwszej serii (kwalifikacjach) uzyskali co najmniej 95% odległości najlepszego zawodnika, lecz nie uzyskali wystarczającej liczby punktów potrzebnych do kwalifikacji z powodu upadku (dla przykładu: gdy odległość najlepszego zawodnika wynosi 130 metrów, to 95% tejże odległości wynosi 123,5 metra). Specyficzne zasady rozgrywania pierwszej serii konkursu obowiązują na zaliczanym do punktacji Pucharu Świata Turnieju Czterech Skoczni, noszą one nazwę System KO. W serii finałowej skoki oddawane są w kolejności odwrotnej do miejsca zajmowanego po pierwszej serii (jeśli dwaj zawodnicy po pierwszej serii zajmują to samo miejsce, to w drugiej serii jako pierwszy startuje skoczek mający niższy numer startowy).

Ocena skoku

Każdy zawodnik po oddaniu swojej próby otrzymuje ocenę łączną, na którą składają się noty za długość skoku i jego styl. Ocena nie może być ujemna, jeśli ocena po zsumowaniu obu not jest niższa od zera, zawodnik otrzymuje za skok 0 punktów.

Punkty za odległość

Po zmierzeniu odległości skoku, liczy się jej długość względem tzw. punktu K (punkt konstrukcyjny skoczni), który jest równy 60 pkt. w klasyfikacji (120 pkt. na skoczniach mamucich). Za każdy metr dalej lub bliżej od punktu K zawodnik otrzymuje +1,8 lub -1,8 pkt. na dużej skoczni, a +2,0 lub -2,0 pkt. na mniejszych skoczniach (na mamucich +1,2 lub -1,2 pkt.). Długość skoku mierzona jest od progu skoczni do pięty tylnego buta skoczka, w chwili zetknięcia się narty na całej długości z zeskokiem, z dokładnością do 0,5 m.

Noty za styl

Oprócz punktów za odległość pięciu sędziów dodaje noty za styl (2 skrajne noty są odrzucane), w skali 0-20 pkt., według następujących zasad:

Za błędy w fazie lotu jeden sędzia może odjąć maksymalnie 5 pkt.; oceniane jest płynne przejście do fazy lotu, symetryczna i stabilna pozycja w jej trakcie, zapoczątkowanie lądowania w odpowiednim momencie
W fazie lądowania stracić można również 5 pkt., przy czym 2 pkt. odejmuje się w przypadku lądowania bez telemarku
Najwięcej punktów można utracić w fazie odjazdu; całkowity upadek oznacza utratę 7 pkt.; za dotknięcie jakąś częścią ciała zeskoku odejmowanych jest 4-5 pkt.; przyjęcie przed przekroczeniem granicy upadków nieprawidłowej pozycji ciała powoduje odjęcie 0,5-3 pkt.
Zachowanie skoczka na wybiegu poza granicą upadków nie jest oceniane przez sędziów

Zawody drużynowe

Oprócz konkursów indywidualnych rozgrywane są także konkursy drużynowe. Aby konkurs mógł się odbyć, musi się do niego zgłosić co najmniej 8 krajów. W innym przypadku rozgrywane są zawody indywidualne. Każda z drużyn wystawia czterech zawodników, którzy oddają po dwa skoki.W konkursie odbywają się dwie rundy po cztery serie skoków (czasem, ze względu na złe warunki atmosferyczne, rozgrywana jest tylko jedna runda). W każdej z 8 serii, członkowie drużyn oddają po jednym skoku (jeden skoczek z każdej drużyny na serię). Kolejność startu członków drużyny jest ustalona i nie może się zmieniać pomiędzy rundami. W drugiej rundzie konkursu startuje 8 najlepszych drużyn z rundy pierwszej (chyba że na 8. miejscu znajdują się ex aequo dwie lub więcej drużyn).Zwycięzcą zawodów zostaje drużyna, która uzyska najwyższą łączną notę punktową za skoki wszystkich jej członków, we wszystkich zakończonych rundach.Miejsca państw w klasyfikacji Pucharu Narodów ustalane są na podstawie sumy punktów z konkursów drużynowych oraz sumy punktów zdobytych przez wszystkich zawodników danego kraju w konkursach indywidualnych w danym sezonie.